Categoriearchief: interactieve spelen

Altijd met veel acteurs. Intensieve teambuildingspelen: spannend en spiegelend.
Veel Moorddiners, Detectivespelen en Maffiaspelen.
Maar ook theaterdiners als ‘met Soap Sterren aan Tafel’ en ‘het Live Reality Huis Thuis’.

Is ‘teambuilding’ nog wel team building: bouwen aan een team?

teambuilding spelen van LivingTale Theater:

  • bieden een intense ervaring
  • zijn leuk en intrigerend
  • zijn veilig
  • iedereen kan meedoen
  • met een variabele intensiteit
  • geschikt voor (bijna) iedere locatie
  • en voor verschillende groepsgroottes

intensieve teambuilding

Achttien jaar geleden ontwierp ik mijn eerste ‘rollenspel’ voor kleine groepen: De Ontsnapping.
Door de deelnemers in een heel andere situatie te brengen: een gevangenis waaruit ze moesten ontsnappen, hoopte ik dat ik ze niet alleen een leuke en spannende ervaring zou bieden, maar dat ze ook zouden ervaren hoe ze in het ‘normale’ leven als team met elkaar omgingen. Spannend Spiegelend.
Dat pakte wonderwel goed uit. Wat er gebeurde was dat ik de deelnemers -uit wat nu heet- hun ‘comfortzone’ haalde. Zonder dat ze dat als vervelend of bedreigend ervoeren. Integendeel: ze zagen het als een spannende uitdaging. En daar op terugkijken was niet bedreigend. Wel herkenbaar. Hoe? Dat is voer voor een andere blog …
Essentieel daarbij was in ieder geval dat ik door acteurs te gebruiken die spannende en veilige sfeer bereikte.

cropped-bewakers.jpg
de acteurs van De Ontsnapping: 3 acteurs, 5 rollen

succes ervaring

Natuurlijk was ik er niet op uit om de deelnemers een vervelende ervaring te bezorgen. Doel was en bleef om ervoor te zorgen dat het ze lukte om te ontsnappen. Dat ze als team succesvol waren. Dat achteraf vaak bleek dat ze het uiteindelijk niet ‘overleefd’ hadden was dan voer voor de eindevaluatie.
Natuurlijk had ik daarbij gespiekt bij mijn collega’s van de outdoor teambuilding. Het maken van een vlot als opdracht en alles wat dat te weeg bracht: dat wilde ik ook. Alleen: zonder de fysieke uitdaging, zonder de spanning van de verlatenheid van de natuur, zonder het probleem van ‘veiligheid’. En het gegeven dat lang niet iedereen fysiek in staat was (of bereid) om mee te doen.

Dus naast ‘outdoor teambuilding’ was er nu ‘indoor teambuilding’.
Echte team – building dus.
Het concept sloeg aan… (daarover in een andere blog mijn ervaringen).

teambuilding wordt een hit

Totdat teambuilding als begrip ècht populair werd. Men ontdekte dat er geld te verdienen was.
Als je een team een leuke ervaring biedt is dat ook goed voor het team. Immers.
Ja, dat klopt. Maar omdat nou team-building te noemen?
Op zijn best bied je je team een intensieve samenwerkingservaring. Zoals bijvoorbeeld met een (traditioneel) maffiaspel (zie ons Maffiaspel MultiMaffia). Iedereen wordt uitgedaagd om mee te doen – op zijn eigen wijze.
Of neem een anders spel van ons: een moorddiner als Het Testament. Leuk om samen te eten, te genieten van het spel van de acteurs en het oplossen van de moord. Wat geeft het als een aantal teamleden daar geen zin in hebben, vooral genieten van het eten en zich onttrekken aan het spel?
Maar om dat ‘teambuilding’ te noemen? Uiteindelijk, om toch aan de vraag te beantwoorden en ons niet buiten spel te zetten, noemden we het maar ‘Teambuilding Light’.
Bedenkelijk wordt het wanneer het in feite een individuele opdracht betreft. Het enige wat je dan een team biedt is het gevoel dat je hetzelfde hebt ervaren.
Hier is het aanbod helemaal gigantisch. Jambee, bloemschikken, paardenmennen. Allemaal heel leuke uitjes voor je team. Beslist! Maar teambuilding? Ik zie het niet.

teambuilding is geen ’team’ building meer

Zo heb ik het begrip teambuilding in de loop der jaren steeds meer zien uithollen.
Dat heeft twee consequenties:

  • het begrip “teambuilding” vervaagt. Veel mensen weten allang niet meer wat het oorspronkelijk betekende.
  • het commerciële aanbod is zo groot, en de concurrentie zo hevig dat de ‘echte teambuilding’ kopje onder gaat in Google

wat nu: teamtraining?

Eigenlijk zou je dus een nieuw woord voor die vorm van teambuilding moeten verzinnen.
Even dacht ik dat dat “teamtrainen” of “teamtraining” zou kunnen zijn. Maar ook hier was de commercie er razendsnel bij.
En Google maakt geen inhoudelijk onderscheidt: het let alleen maar op hoe vaak je het woord ‘teambuilding’ gebruikt. Promoten via AdWords wordt als maar duurder en duurder. Daar is het aantal woorden dat je mag gebruiken helemaal minimaal. Om ook daar dezelfde vervlakking te zien ontstaan.
Maar ook dat is voer voor een andere blog….

foto-ontsnap
de luitenant (één van de bewakers) in actie … met deelnemers

Een hilarisch moordspel bestaat niet … of toch wel?

Een moordspel kent een spannende, intrigerende en realistische plot. Vanzelfsprekend toch?  Daarmee wordt het spel zelf ook spannend. Maar ook hilarisch? Soms.
zoals je hier ziet…

moorddiner-csi-crime-time

Natuurlijk: dat klinkt leuk, maar is niet waar. Zoek maar op “moordspel” en je vindt diverse aanbieders van ‘hilarische moordspelen’.
Mijn stelling: een echt ‘moord’spel kan het dan niet wezen.
Een moord is van alles, maar niet hilarisch.
En dus het oplossen daarvan ook niet. En daar gaat het toch om in een moordspel.
In een goed moordspel hoort een spannende, intrigerende moord te zitten – live te zien, of net gepleegd. Een moord die de deelnemers moeten zien op te lossen.
Door observeren, ondervragen, onderzoeken en tot slot … te deduceren.
Geen van die activiteiten is nou echt ‘hilarisch’ te noemen.

Nog een voorwaarde van een goed moordspel: je moet de moord ook echt kunnen oplossen. Of te wel: het moet een goed plot bezitten.
Ik ben bang dat weinig moorspelen en moorddiners daarover bezitten.
En een goed plot is veel, maar niet hilarisch.

Hmm, niet hilarisch. Maar valt er dan niet te lachen? Natuurlijk wel.
Zeker als degene die je als je beste vrienden beschouwt je beschuldigen van de moord…
Daarbij: humor is en blijft belangrijk bij elk spel. En dat geldt ook voor de plots.

csi-crime-time-1

zijn onze moordspelen dan niet ‘hilarisch’?

Natuurlijk kennen ze hilarische momenten.
Maar, belangrijk, het is niet onze intentie om het hilarisch te maken.
Als het hilarisch wordt is dat in de eerste plaats omdat de deelnemers het hilarisch maken.

En wij werken daar dan graag aan mee.
Dat geldt met name voor ons spel “Moord Motief Mysterie” waar de deelnemers zelf de verdachten zijn. Maar ook voor onze andere moord- en detectivespelen.

Maar zijn daarmee ‘echte’ moordspelen hilarisch?
Ik dacht het niet.
Maar ze kunnen het wel worden…